Re Buena Onda

Hoi allemaal!
Het is alweer twee weken geleden dat ik na een heel gezellig afscheidsfamiliefeest, een emotioneel afscheid op Schiphol en een nachtvlucht die inclusief vertraging eerder een nacht en een dag duurde, eindelijk landde in dé hub van Zuid-Amerika: Buenos Aires, Argentinië voor mijn semester aan de universiteit van La Plata.. en dus is het hoog tijd voor mijn eerste reisblog! Er is intussen al zóveel gebeurd dat deze wat langer zal zijn dan de rest.
Omdat Nederlanders daar vaak het eerst naar vragen, begin ik maar met het weer. Het is hier een stuk kouder dan je misschien zou verwachten, want het is winter, en dat merk je (ik ben al een week verkouden). De Nederlandse zomerse regenbuien en insecten mis ik als kiespijn. :D
Terwijl ik normaalgesproken al slaperig word wanneer ik een vliegtuig binnenstap, kon ik op weg naar Argentinië de hele nacht niet slapen. Daarna was ik gekgenoeg totaal niet moe en ben de hele nacht uitgeweest. M´n rare jetlag duurde nog een paar dagen, tot ik eindelijk een hele nacht sliep.
Ik heb de eerste anderhalve week terwijl ik op huizenjacht ging zoals aangeraden in een hostel gewoond, waarin ik mijn kamer deelde met 3 anderen, ´ontbijt´ geen garantie gaf voor eten, ´kluisje´ nog niet betekende dat er een slot op zat en de douche de ruime keuze tussen stervenskoud en gloeiendheet bood. Daarbij was het niet de beste buurt, waardoor ik zodra het donker werd als meisje zijnde binnen opgesloten zat. Tsja. Welkom in de derde wereld.
Mijn verblijf werd echter sterk verbeterd doordat het personeel, die net als de meeste mensen die ik ontmoet heb, ´re buena onda´ zijn, een term die zowel qua betekenis als hoe typerend het is voor het taaltje gelijkstaat aan het Nederlandse ´supergezellig´. Zo heb ik vanaf dag één opeens een bruisend sociaal leven en maak ik vrijwel elke dag nieuwe vrienden. :D
Toch zag ik ernaar uit te verhuizen naar een permanenter plekje in een echt studentenhuis. De avond voordat mijn reservering in het hostel afliep en ik van plan was te verhuizen, kreeg ik echter eindelijk antwoord van de huisbaas op mijn vraag of we die dag nog even de laatste formaliteiten konden afhandelen. Hij had het namelijk stiekem verhuurd aan een ander. Fijn. Onder dreigende dakloosheid heb ik alle hulplijnen ingeschakeld en ben de rest van de avond gaan Googlen. De logeeradresjes die ik als tijdelijke noodoplossing had vielen ook weg. De volgende ochtend ben ik uitgecheckt en naar college gegaan, en ´s avonds verhuisde ik naar mijn huidige adresje: een supercentrale, supermooie en toch niet dure B&B die ik deel met 8 Franse ingeneurstudenten. Zo, die zit. Ik dan, tot het einde van de maand.
De lessen zijn ook al 2 weken in gang (afgezien van 3 dagen uitval), er was geen intro en ik heb nu 4 vakken gekozen; over geavanceerde lingüistiek, vertaalhulpprogramma´s, didactiek van geschiedenis en onderwijspraktijk.

Gekke jongens, die Argentijnen

Een verhaal is niet compleet zonder kleurrijke personages, en daaraan is hier geen gebrek. Hier volgt een dwarsdoorsnede van de meest interessante mensen die ik gezien en ontmoet heb:
- een soort vuilnisman die volgensmij prima supermodel had kunnen worden
- een uiterst moederlijke en zorgzame vrouw die als baby verkocht was aan de hoogste bieder
- heel veel schijnbaar goed opgevoede, relatief schone en gezonde straathonden (wie biedt?)
- de Pokémon GO kampioen van La Plata (ontmoet op een Pokémon GO event in La Plata)(GO Team Instinct!)
- een goedbedoelende docent die zijn vak van 5 naar 3 studiepunten verlaagde, omdat hij weet hoe vermoeiend het is buitenlandse student te zijn (waardoor ik er heel snel nog een vak bij moest nemen) (Aan de andere kant, toen ik vroeg wat we, naast het leeswerk, moesten doen voor het volgende college, antwoordde hij: ¨Nee, zelfs dat niet, ben je gek, ga wat drinken met wat vrienden ofzo, weet ik veel.¨)
- een bijna onverstaanbaar nasaal sprekende man die net een paar dagen wakker was na z´n maandenlange coma
- een jongen die erop staat zich mijn ´Mexikaanse vriendje´ te noemen (nope)
- tot nu toe 3 schijnbaar blinde buschaffeurs (als ik nog breder zwaai landt er straks een vliegtuig)
- een docent die ZÓ snel praat dat zijn les een uur eerder afgelopen is
- een meisje dat na een Spaanstalig gesprek van een half uur Nederlandse bleek te zijn (en net als ik Letteren te studeren aan de Radboud! Klein wereldje.. :) )
- de meest afgezaagde en sexistische caberatier ooit (mijn Mexikaanse metgezellen lagen dubbel)
- de verkoper en eigenaar van een redelijke chique winkel die dankzij de wedstrijd Argentinië-België tijd noch aandacht over had voor zijn klanten
- een willekeurige vrouw die in zijn plaats aan iedereen vertelde hoe mooi alles ze stond
- een berg Argentijnen bij wie ik volgens hen altijd aan kan kloppen met welk probleem dan ook <3

Mijn avonturenlogboek

Hier zijn een aantal van de dingen die ik hier heb meegemaakt:
Dankzij m´n rosblonde haar krijg ik hier nogal wat mannelijke aandacht, en niet alleen van mijn eigen leeftijd. De jongste leek me hooguit 14 en de oudste vond het volgende wel een goeie pick-up line voor een meisje van 21: ¨Ik ben zo alleen als weduwnaar, kom toch bij mij wonen. Ik heb een prima pensioentje, hoor.¨ Ok opa, denk om uw hart..
Ik heb naast iemand gezeten die met één hand een literfles mixdrank wegwerkte (de zoveelste die rond werd gegeven) en de radio bediende, terwijl hij met z´n andere zowel stuur als versnellingspook hanteerde om professioneel tussen het drukke verkeer en gaten in de weg door te slingeren en naar de voorbijrijdende politie zwaaide.
Ik ben al 4 keer bij het rectoraat geweest en heb 4 verschillende instructies verzameld m.b.t. wanneer ik waar moet zijn. Er is nog niks geregeld, maar ik leer de baliemedewerkers goed kennen.
Ik stond op 1 meter afstand toen er een heftig kroeggevecht losbrak tussen twee jongens waar ik de hele dag mee had opgetrokken (omdat een ervan te diep in t glaasje had gekeken, weigerde mee te betalen en opeens als een wilde ging slaan).
Ik heb gekookt zonder blikopener, iets om mee te roeren, een snijplank, spatel of ovenhandschoenen, en het was nog best lekker ook.
Ik heb over zeker 10 keer meer gebroken glas gelopen dan in de rest van m´n leven bij elkaar. (Dat ligt hier overal op straat.)
Ik ben via-via uitgenodigd voor het verjaardagsfeest van een meisje waarvan ik helemaal niks weet.

Wat Argentijnen van mij leren over Nederland

- Het is echt maar één land, (in het Spaans heet het nog ´de Lage Landen´, vandaar de verwarring) en het heet NIET ¨Holland¨.
- Nee, we spreken geen Frans, Duits, Spaans of Engels, maar onze eigen taal.
- Niet iedere Nederlander rookt wiet. (Een klassieker.)
- Niet alle Nederlanders douchen of badderen elke dag. (Hierbij trekken ze een vies gezicht, joh.)
- We gaan pas naar de dokter als we zelf iets signaleren. (Argentijnen gaan jaarlijks naar het ziekenhuis voor een gezondheidsAPK´tje, want weet jij veel, als leek. Daat zit wel wat in.)
- We sluiten niet netjes achteraan de rij voor de bus of trein. (Dat mogen ze van mij invoeren!)
- We eten paard. (Hiervan slaan ze steil achterover, haha.)
- In Nederland kun je niet wanneer je wilt zonder commentaar het college in of uit lopen.
- We noemen elkaar hóógstens voor het altaar ¨Mijn leven / zon / liefde / hemel!¨, i.p.v. overal en nergens aan iedereen die het al dan niet horen wil.
- Op kamerjacht leer je in studentenhuizen vooral je huisgenoten kennen, niet je huisbaas.
- Een studentenkamer heb je in Nederland voor jezelf. (Hier staan er meestal 2 bedden.)

Wat ik leer over Argentinië

Naast een aantal dingen van de vorige lijst, begin ik al een woordje Argentijns (rioplatense) dialect te spreken en kan ik mijn weg in La Plata al een beetje vinden. Ook ben ik in de leer bij locals (mens en straathond) in de niet-zo-schone kunst der oversteken van de straat.
Een aantal wandelingen met natives werden automatisch stadstours, waardoor ik de geschiedenis van Argentinië en vooral La Plata van dichtbij leer kennen.
Anders dan in andere Spaanstalige gebieden, is het de laatste 20 jaar gebruikelijk aan het worden dat een kus op de wang ook tussen twee mannen als algemene begroeting geldt.
Tot nu toe ben ik vooral opgelucht dat een aantal horrorscenario´s van voorgaande uitwisselingsstudenten (zoals docenten die standaard dik een uur te laat komen, en dan nog zonder het lesmateriaal) (nog!) niet zijn uitgekomen. Daarnaast ben ik nog geen enkele stereotype arrogante Argentijn tegengekomen, terwijl ze dat beeld wel beamen. Ze lijken eerder aan een nationaal minderwaardigheidscomplex te lijden tegenover de VS en Europa.

Tips voor toekomstige uitwisselingsstudenten

Als je een Argentijnse SIM-kaart met abonnement wilt bij welke provider dan ook, heb je iemand nodig die je vertrouwt en die een Argentijnse identiteitskaart heeft.
Maak je geen zorgen over de inschrijving voor de cursussen: ik kwam pas aan ná de inschrijfperiode zonder toegang tot info over het cursusaanbod, maar na een gezellig consult van 2 uur bij prof. Rigone (de held der buitenlandse Letterenstudenten) was ik ingeschreven en kon ik meteen door naar mijn eerste college.
Download La Plata en Buenos Aires als offline gebied in Google Maps, zodat je ook zonder internet je weg kunt vinden.
De Banco Ciudad en Santander accepteren Nederlandse bankpassen, Banco Provincial en de meeste winkels/restaurants niet.
Als je pizza laat bezorgen, let er dan op dat er niet ´al horno´ (in de oven) achter staat, want dat betekent dat hij ongebakken overhandigd wordt.

Zo, en dan heb ik het nog kort gehouden. Groetjes aan het thuisfront en tot de volgende blog! :D